Selo Banatsko Karađorđevo spada među najmlađa u Srbiji. Osnovano je posle Prvog svetskog rata, a podigli su ga solunski dobrovoljci na ledinama koje im je poklonio regent Aleksandar Karađorđević, kao što im je obećao kada ih je pozivao da se pridruže srpskoj vojsci na ratištu. Zato je i nazvano – karađorđevo.
Mahom su to bili Srbi koji su iz siromašnih delova tadašnje Austrougarske otišli preko okeana u pečalbu, a tamo ih je zatekao rat. Vratili su se u rodni kraj, a onda zajedno s porodicama došli u Banat. Tradicionalna „Karađorđevačka prela” održavaju se u znaku obeležavanja jednog veka od doseljenja u ove krajeve.
Pripreme za podizanje naselja na nekadašnjem imanju grofa Čekonića počele su dvadesetih godina prošlog veka, a važnu ulogu su imali dvojica francuskih oficira arhitekata koji su se sa našom vojskom družili i na Solunskom frontu. Oni su na molbu Aleksandra Karađorđevića projektovali plan sela koje do danas spada među najuređenije u Srbiji. Dok u vlastitoj režiji nisu izgradili kuće, kolonisti su sa porodicama bili smešteni po štalama i sličnim objektima zaostalim na okolnim imanjima i takozvanim majurima. Prva kuća je izgrađena pre 1923. godine – tačno pre jednog stoleća.
Na početku su naseljenici i negodovali jer su smatrali da su smešteni na pusta i nacionalna područja na rubu nove velike države Jugoslavije, gde bi služili kao mrtva straža.
Ipak, oni su se maksimalno trudili da u novoj koloniji podižu staništa i da urede međusobne odnose. U međuvremenu su novopridošli dobijali pomoć države za nabavku građe, poljoprivredne mehanizacije, stoke…
Karađorđevo se razvijalo na osnovu violetnog karaktera doseljenika koji su se čeličili u avanturama doživljavanim najpre u odlasku u pečalbu, a onda i u dolasku na front sa udaljenog kontinenta i u nemilosrdnom ratovanju u proboju čuvenog fronta. Selo je brzo napredovalo i isticalo se u naprednim idejama u ratarstvu i stočarstvu i svemu onom što je nudilo ovo podneblje.
Tako su Karađorđevčani razvili proizvodnju semena deteline, po čemu su bili poznati i van granica naše zemlje, ali i po uzgoju rasnih goveda i konja.
Američke diplomate često svraćaju u selo za koje tvrde da su ga osnovali Amerikanci, polazeći od toga da su graditelji naselja u to vreme imali njihovo državljanstvo. Ako se tako može reći, najsnažnija zemlja na svetu je ovde ostavila i svojevrstan trag jer se u ovdašnjoj sušioni voća ono suši modernom američkom tehnologijom.
Dolazak nekih dugih američkih investicija i tehnologija još uvek se iščekuje.
IZVOR: POLITIKA I FOTO: PRINTSCREEN
